Tasarım: zihinde kurmak, tasarlamak, resmetmek, icad etmek, plan yapmak, düzenlemek, model yapmak…

Tasarım; bir sanatsal ürünün ilk ipuçları önce zihinde oluşur, daha sonra somutlaşır. Düşünsel olan tasarı, maddesel bir yapıya dönüşür. Tasarımda kesinlikle maddeleşme söz konusudur. Maddeleşme olmayan tasarım, tasarlama safhasında kalmış olur.

Tasarımın tarihçesine bakacak olursak; tasarım insanın yaşamıyla iç içe olarak ilk zamana kadar gitmektedir. İlk defa kayadan bıçak yapmayı akıl eden kişi bir tasarımcıydı. Postlardan ve bitkilerden yapılan hasır örgülerin, elyaf olmadan önce sadece doğada var olan şekliyle kullanımı ve giyimi tekstil açısından tasarımı oluşturmuştur. Bu doğa koşullarından ötürü oluşan örtünme zorunluluğudur. Tasarım bir gereksinim ve zorunluluktan doğmuştur. Tasarımı sanattan ayıran nokta, tasarımda gereksinim ve zorunluluk olmasıdır.

Tasarım, düşünceyi maddeye dönüştürmek ve bir amaca yönelik kullanmaktır. Teknoloji geliştikçe, insan doğaya daha çok egemen olmak istemiştir. Bu nedenle her tasarım bir öncesine eklenerek gelişmiştir. 19 yy. da sanayi devriminin başlamasıyla tasarımda bir patlama olmuştur. Sanayileşmeyle beraber, el üretiminden (tek üretimden) makine üretimine (seri üretime) geçilmiştir.

Ürün tasarımı ve geliştirme, kullanıcı gereksinimlerini temel alarak endüstrinin gereksinimlerini karşılayan disiplinler arası bir etkinliktir. Endüstri Ürünleri Tasarımı ise endüstride üretilen, kullanıcı ya da tüketiciye yönelik ürünlerin, işlevsellik, ergonomi, beğenilirlik ve ihtiyaçlara uygunluk gibi ölçütleri gözeterek fikren geliştirilmesi, estetize edilmesi ve üretime uygun yeni bir ürün olarak projelendirilmesidir. Günlük yaşamda sıkça karşılaştığımız, evlerde kullandığımız elektrikli aletlerden saklama ve pişirme kaplarına, üzerimizde taşıdığımız cep telefonundan kol saatine, çalışma mekanlarında kullandığımız ofis sistemlerinden aydınlatma elemanlarına, ortak alanlarda kullandığımız kent mobilyalarından ulaşım araçlarına kadar birçok ürünün geliştirilmesi endüstri ürünleri tasarımcılarının katkılarıyla gerçekleşmektedir. Tasarımda bir yandan tüketicinin ihtiyaçlarını karşılayacak en iyi ürün tasarlanmaya çalışılırken, diğer yandan üreticinin çıkarları gözetilerek yararlılığı amaçlanmaktadır. Genel olarak tüketiciler, fonksiyonel, estetik, sağlam, güvenli, konforlu, kullanışlı ürünler beklerken, üreticiler de seri üretilebilen, düşük maliyetli, az parçalı, pazarlanabilir, kar marjı yüksek ürünler beklemektedir. Bu nedenle, Endüstri Ürünleri Tasarımı ürün-insan ilişkisinin görsel, fiziksel, bilişsel ve işlevsel arayüzünün kurgulanmasını olduğu kadar günümüz teknolojisinin sunduğu olanak ve kısıtlamaların ürün ve/veya sistem bazında yorumlanmasını da içeren yaratıcı bir disiplindir.

Endüstri Ürünleri Tasarımı bölümü ders programı, Temel Tasarım, Ürün Tasarımı, Malzeme, Ergonomi, Strüktür, Statik, Üretim Teknikleri gibi derslerin yanında Fotoğraf, Grafik Tasarım, Tasarım Mühendisliği, Tarih ve Pazarlama gibi dersleri de içermektedir. Ayrıca öğrencilere Geleneksel ve Bilgisayar Destekli Çizim ve Modelleme Teknikleri de öğretilir. Tüm bu dersler, programın merkezinde yer alan tasarım projelerinin yürütüldüğü stüdyo derslerini destekleyici niteliktedir. Stüdyo çalışmalarında üretilen öğrenci projeleri farklı görüşlerin tartışıldığı jüri sistemi ile değerlendirilir. Otomotiv, mobilya, elektronik, seramik sağlık gereçleri ve beyaz eşyanın da aralarında bulunduğu pek çok sektör firmasına yapılan ziyaretlerle öğrenciler profesyonel uygulamaları inceleme olanağına kavuşmaktadır. Öğrencilerin mesleki bilgi ve becerilerini geliştirmek için üretim birimlerinde ve profesyonel tasarım ofislerinde staj yapmaları zorunludur. Mezuniyet yılındaki öğrencilerin endüstri kuruluşları ile ortak yürütülen projeler üzerinde çalışmaları da istenebilmektedir.

Tasarım alanını üç ana başlıkta toplamak mümkündür.

• Endüstri Tasarımı
• Çevre Tasarımı
• Grafik Tasarımı